แบไต๋                                                                หมายถึง ตีแผ่ บอกความลับให้คนอื่นรู้

บ่นเป็นหมีกินผึ้ง                                           หมายถึง คนที่ชอบบ่พึมพำอยู่เสมอ เห็นอะไรก็บ่นไปหมด
บนบานศาลกล่าว                                         หมายถึง ขอร้องให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยเหลือ
บอกศาลา                                                        หมายถึง ตัดขาด ไม่นับว่ามีความสัมพันธ์ต่อกันอีกต่อไป
บัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่น                              หมายถึง รู้จักผ่อนปรนเข้าหากัน มิให้กระทบกระเทือนใจกัน
บ่างช่างยุ                                                         หมายถึง คนที่ชอบพูดส่อเสียดยุยงให้เขาแตกกัน
บ้านเคยอยู่ อู่เคยนอน                                 หมายถึง สถานที่ตนเคยอยู่อาศัยมาก่อน
บ้านเมืองมีขื่อมีแป                                       หมายถึง บ้านเมืองหรือประเทศย่อมมีกฎหมายคุ้มครอง
บ้านแตกสาแหรกขาด                                 หมายถึง ครอบครัวหรือบ้านเมืองต้องกระจัดกระจายพลัดพรากกัน
บานปลาย                                                        หมายถึง ขยายออกไปมากกว่าที่ตั้งใจไว้เดิม
บ้านป่า เมืองเถื่อน                                        หมายถึง บ้านเมืองที่ไม่มีกฎระเบียบบังคับในการอยู่ร่วมกัน
บ้าหอบฟาง                                                    หมายถึง บ้าสมบัติ เห็นอะไรเป็นของมีค่าจะเอาทั้งนั้น
บ้าห้าร้อยจำพวก                                          หมายถึง บ้ามากมายหลายประเภท